آیا گیاهخواران میتوانند عسل بخورند؟ بسیاری از گیاه خواران عسل را یک خوراکی غیر گیاهی میدانند و از خوردن آن خودداری میکنند.
گیاه خوران معتقدند که باید ظلم و استثمار نسبت به حیوانات را کم کرد و از مصرف گوشت، لبنیات، تخم مرغ و در کل از مصرف محصولات حیوانی اجتناب کرد.
برخی از گیاه خواران عسل را در برنامه غذایی خود قرار میدهند ولی خیلی از گیاه خواران نیز هستند که عسل را مصرف نمیکنند و معتقد هستند که عسل یک ماده خوراکی غیر وگان است.
پس در جواب اینکه آیا گیاهخواران میتوانند عسل بخورند یا نه می توان این جواب را داد که بستگی زیادی به باور و نگرش آن گیاه خوارنسبت به زنبور عسل دارد.
این دسته از گیاه خواران که معتقد هستند مصرف عسل غیر وگان است دلائلی دارند که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت.
دلایل گیاهخواران برای عدم مصرف عسل
برخی از گیاه خوران بر این معتقدند که زنبورداران تجاری برای اینکه سود بیشتری عایدشان بشود از روش هایی استفاده میکنند که از نظر اخلاقی درست نیست.
از این روش هابه موارد زیر می توان اشاره کرد:
- بریدن بال های زنبورهای ملکه برای اینکه از خروج زنبور ملکه از کندو جلوگیری کنند.
- شربت قندی که کیفیت پایینی دارد را جایگزین عسلی می کنند که از کندو برداشت کرده اند.
- به جای اینکه زنبور را درمان کنند اقدام به کشتن کلنی میکنند تا از گسترش بیماری جلوگیری کنند.
و گیاه خواران معتقدند که زنبورداران به این صورت زنبور را به استثمار خود در میآورند.
- یکی دیگر از دلائل این گروه به مصرف نکردن عسل این است که زنبورداران دود میزنند به کندوهای عسل برای برداشت عسل و این کار باعث آزار زنبورها میشود.
- زنبور عسل مقداری عسل ذخیره می کند برای مصرف در فصل سرد سال، زنبوردار این عسل مازاد را برداشت میکند و به جای آن ساکاروز یا شربت فروکتوز بالا قرار میدهد.
این کار سبب آسیب به سیستم ایمنی زنبور عسل میشود و در ژنتیک آن تغییر ایجاد میکند.
جایگزین عسل برای گیاهخواران چه خوراکی هایی است؟
شربت آگاو:
از جایگزین های عسل برای گیاه خواران میتوان از شربت آگاو نام برد که از گیاه آگاو درست میشود.
شربتی مغذی است که غلظت آن نزدیک به عسل است ولی شیرینی کمتری دارد.
شربت افرا:
شربت افرا غلطتی شبیه عسل دارد و شیرینی آن نسبت به عسل بیشتر است و از شیره درختان افرا گرفته میشود.
این شربت دارای آنتی اکسیدان ها و مینرالهایی است که باعث شده طرفداران زیادی پیدا کند.
شربت ذرت خوشه ایی:
طریق درست کردن شربت ذرت به این صورت است که آب ذرت خوشه ایی را میفشرن و میجوشانند و این شربت را تهیه میکنند.
این شربت یک نوع از شیرین کننده های طبیعی به حساب می آید دارای طعمی ملایم است.
شیره چغندر:
این شربت را از نیشکر یا ریشه چغندر میگیرند ( یعنی با جوشاندن سه بار آب نیشکر ) و دارای رنگ قهوه ایی سوخته میباشد. این شربت دارای آهن و کلسیم است.
مالت جو:
از دیگر شربت های جایگزین عسل مالت جو است.
این شربت مزه ایی شبیه شیره چغندر دارد و از جو تهیه میشود و دارای رنگی طلائی است.
شیره مالت:
از برنج قهوهایی بدست می آید به این صورت که برنج قهوه ایی را در معرض آنزیم هایی قرار میدهند تا نشاسته درون برنج را جدا کند و شربتی غلیظ تولید شود رنگ این شیره تیره است.
شیره خرما:
دارای رنگی شبیه کارامل است که با ترکیب آب با خرمای پخته بدست میآید.